پیر کاردین-Pierre Cardin
پیر کاردینپیر کاردین طراح مد فرانسوی در تاریخ 7 جولای 1922 در سان بیجییو کالالتا (San Biagio di Callalta) مکانی نزدیک به ترویسو (Treviso) به دنیا آمد. او اصلیتی ایتالیایی دارد.
کاردین به خاطر سبک و طراحی های فرآ مدرن اش از شهرت بالایی برخوردار بود. او طرح ها و اشکال هندسی را به دیگر قالب ها ترجیح می داد و اغلب بخش مونث کار را نادیده می گرفت.
او به سمت مدهای تک جنسیتی پیش رفت، که اغلب حالت آزمایشی به خود داشت نه شکل عملی. او پوشاک سبک حبابی را در سال 1954 معرفی کرد.
پیر کاردین همچنین به عنوان سفیر حسن نیت (Goodwill Ambassador) سازمان یونیسف در سال 1991 برگیزیده شد.
او در 16 نوامبر 2009 به عنوان سفیر حسن نیت سازمان غذا و کشاورزی ( فائو) ملل متحد منتخب شد.
کاردین در سال 1945 به پاریس نقل مکان کرد. در آنجا در رشته ی معماری درس می خواند و با جین پکوئین (Jeanne Paquin)کار می کرد. او همچنین پیش از آنکه در سال 1947 به ریاست مرکز کریستین دیور تیلر آتولر(Christian Dior's tailleure atelier) نایل آید با السا شیا پرلی(Elsa Schiaparelli) همکاری می کرد، اما نتوانست اجازه ی فعالیت در خانه ی مٌد بالنشیاگا(Balenciaga) را به دست آورد.
کاردین در سال 1950 دفتر شخصی خود را تأسیس کرد. کارهای کاردین زمانی به نمایش در آمد که او حدود 30 مدل از لباس های یک جشن خیابانی به نام "نمایش قرن (the party of the century) را طراحی کرد. این جشن در تاریخ 3 سپتامبر 1951 و در مکانی به نام پالازو لابیا(Palazzo Labia) واقع در ونیز برگزار شد که مالک این مکان، آقای کارلوس دی بستژی (Carlos de Beistegui) میزبانی آنرا بر عهده داشت.
او در سال 1953 وارد عرصه ی طراحی و مد بانوان شد.
در سال 1959، کاردین به عنوان اولین طراح مد و پوشاک بانوان در فرانسه به علت برگزاری یک نمایشگاه پوشاک حاضری در فروشگاه پرینتاپ (Printemps) از اتحادیه ی چامبر سیندیکیل(Chambre Syndicale) اخراج شد اما طولی نکشید که دوباره به کار قبلی خود بازگردانده شد.
همانند بسیاری از طراحان امروزی، کاردین در سال 1944 تصمیم گرفت تا بخش کوچکی از مجموعه اش را در برای عده ی قلیلی از مشتریان و روزنامه نگارها به نمایش در آورد. پس از یک وقفه ی 15 ساله سرانجام او مجموعه ی جدید کارهایش را برای یک گروه 150 نفری از روزنامه نگارها در خانه ی حبابی خود واقع در کن (Cannes) به معرض نمایش گذاشت
کاردین طی سفری که در سال 1959 به ژاپن داشت به اولین طراح مدی مبدل شد که به ژاپن و بازار آن به عنوان یک مکان ایده آل برای مد و مدگرایی علاقه مند گردید.
او در سال 1966 از این اتحادیه استعفا داد و از آن پس مجموعه کارهایش را در محلی به نام "ایسپیس کاردین" (Espace Cardin)تأسیس این مکان به سال 1971 برمی گردد که سابقاً نام آنThéâtre des Ambassadeurs و در نزدیکی سفارت آمریکا واقع است) در پاریس به نمایش درمی آورد. این مکان علاوه بر این در جهت جذب و تشویق استعدادهای هنری مانند گروه های تئاتر، موسیقی و دیگر گروه ها مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین شرکت هواپیمایی بین المللی پاکستان برای طراحی یونیفرم های حاملان پرچم های این نهاد از او دعوت به همکاری کرد. این یونیفرم ها در طول سال های 1966 تا 1971 به نمایش درآمدند و به سرعت به موفقیت دست یافتند.
در سال 1971، کاردین لباس ملی فیلیپین موسوم به بارونگ تاگالوگ(Barong Tagalog) را از نو طراحی کرد.
او این کار را با بازکردن قسمت جلو، برداشتن سرآستین ها، گشادکردن آستین ها و در نهایت کم کردن سوزن دوزی ها انجام داد. همچنین این مدل از یونیفرم ها به تدریج از ابتدا تا انتهای لباس باریک و باریک تر می شود و از این نظر در مقابل مدل قدیمی آن قرار می گیرد؛ علاوه براین، این یونیفرم ها دارای یقه ی ضخیم تر و سر آستین های گوشه دار نیز هستند.
نکته ی جالب اینکه یکی از مدل های طراحی شده برای دیوانه ها مورد پسند فردیناند مارکوس(Ferdinand Marcos) رئیس جمهور وقت فیلیپین قرار گرفت. کاردین از سال 1953 تا 1993 عضو سازمان مدChambre Syndicale de la Haute Couture et du prêt-a-porter