براون-Braun

شرکت براون از سال 1951 هنگامی که آرتور و اروین براون ریاست شرکت را به عهده گرفتند ، محصولات آن از نظر فنی مناسب اما غیر متمایز بود. برادران به طراحی مدرن علاقه مند شدند و تصمیم گرفتند رویکرد جدیدی را پی ریزی کنند. با وجود فریتس آیشلر Fritz Eichler به عنوان رئیس بخش طراحی ، شرکت براون سیاست نوگرای خدشه ناپذیری را برای کسب مقام اول در بازار آغاز کرد. در سال 1955 دیتر رامس Dieter Rams به شرکت پیوست و همراه با آیشلر و هانس گوگلوت Hans Gugelot ویژگی های صوری طراحی براون را پایه ریزی کرد. این ویژگی ها اولین بار با ارائه یک همزن برقی، با نام « ماشین آشپزخانه کی ام 321» در سال 1957 مورد توجه عموم واقع شد آنان ساده سازی و حذف جزئیات غیر ضروری و تاکید بر نظم عناصر اساسی بود که در استفاده مصرانه آنان از سطوح سفید رنگ با جزئیات خاکستری و سیاه انعکاس یافته بود. برندی شناخته‌شده در صنعت بهداشت شخصی است. محصولات اصلی این برند، تیغ‌های اصلاح مو هستند. شرکت Procter & Gamble در حال حاضر مالکیت برند ژیلت را در اختیار دارد. این شرکت برندهای معتبر دیگری همچون اورال-بی، پمپرز، تاید، هداندشولدرز و بسیاری برندهای معتبر محصولات بهداشتی را تحت پوشش دارد مرکز اصلی برند ژیلت در حال حاضر در شهر بوستون ایالت ماساچوست واقع است. این برند تا سال ۲۰۰۵ متعلق به شرکت ژیلت بود. شرکت ژیلت در سال ق و مشهور شده است که در بسیاری از کشورهای دنیا، کلمه‌ی ژیلت به جای تیغ اصلاح یا خودتراش استفاده می‌شود.ایده‌ی ساخت خودتراش‌های ژیلت در تابستانی در سال ۱۸۹۵ به فکر کینگ ژیلت خطور کرد. این تاجر آمریکایی وقتی متوجه کند شدن تیغ اصلاح خود شد، به فکر این افتاد شامل دو تیغ موازی بود که روی یک دسته نصب می‌شد و پس از کند شدن قابل تعویض بود. او در ایده‌ی خود، ارزان و ساده بودن محصول را نیز لحاظ کرده بود.ژیلت ۶ سال ، کینگ ژیلت در سال ۱۹۰۱ با ویلیام نیکرسون، استاد دانشگاه MIT و مهندس مکانیک باسابقه دیدار کرد و او را برای تولید تیغ خودتراش متقاعد کرد. نیکرسون فرآیند تولید محصولات را تدوین کرد و ژیلت نیز وظیفه‌ی تأسیس و مدیریت شرکت تولیدی را بر عهده گرفت. در نهایت شرکت American Safety Razor تأسیس شد تا سرمایه‌ی ۵ هزار دلاری مورد نیاز برای تولید محصول تأمین شود. اولین تیغ خودتراش برند ژیلت در سال ۱۹۰۳ تولید شد پس از مدتی، نام شرکت به Gillette Razor Company تغییر نام داد و تبلیغ محصولات خود را در اکتبر سال ۱۹۰۳ شروع کرد. اولین تبلیغات این برند در مجله‌ی Systems منتشر شد. این شرکت در سال اول، ۵۱ دسته‌ی تیغ کامل به قیمت هر کدام پنج دلار و ۱۶۸ تیغ اضافه به قیمت یک دلار برای ۲۰ عدد به فروش رساند. در آن سال‌ها و پیش از شروع جنگ جهانی اول، بر کیفیت بالای تیغ‌ها و توانایی اصلاح با آن‌ها در همه‌ی شرایط تأکید داشت. در همین زمان، ژیلت به فکر گسترش شرکت خود در کشورهای دیگر افتاد و اولین دفتر خارجی خود را در سال ۱۹۰۵ در لندن تأسیس کرد. در سال‌های بعد و تا سال ۱۹۰۹، کارخانه‌های تولیدی ژیلت در شهرهای پاریس، مونترئال، برلین و لستر و دفترهای مدیریت در فرانسه و هامبورگ ژیلتئ در سال ۱۹۱۰، ژیلت بخشی از سهام خود را به یکی از سرمایه‌گذاران اصلی شرکت فروخت. جان جویس، فردی بود که در جلسات قبلی مدیریت، سمت ریاست را به ژیلت باخته بود؛ اما در این سال با پرداخت ۹۰۰ هزار دلار، بخشی از سهام ژیلت را خرید و به‌نوان معاون اول شرکت منصوب شد. پس از آن، ژیلت که تنها عنوان مدیریت را داشت، از واحدهای خارجی شرکت دیدن می‌کرد و جویس وظایف اصلی مدیریت را عهده داشت. پس از مرگ جویس در سال ۱۹۱۶، دوست دیرینه‌ی او یعنی ادوارد آلدرد مدیریت شرکت را بر عهده گرفت.در سال ۱۹۲۱، پتنت ژیلت در ارتباط با خودتراش‌ها منقضی شد. اما این شرکت برای تغییرات آماده بود. آن‌ها خودتراشی جدید با قیمت پایین یک دلار عرضه کردند که بازار محصولات ارزان‌قیمت را هدف قرار داده بود. محصول این شرکت با نام Silver Brownie با استقبال بالای مردم روبرو شد.اولین مشکلات شرکت ژیلت در پایان این دهه رخ داد. شرکت تولید خوتراش Auto Strop که تحت مالکیت هنری جی. گیزمن بود، شکایتی علیه ژیلت تنظیم کرد. این شکایت به‌ خاطر نقض پتنت به دادگاه ارائه شد. گیزمن ادعا می‌کرد روش تولید تیغ‌های ژیلت از روشی که او زمانی برای ماه بعد در سن ۷۷ سالگی از دنیا رفت. پس از آن گیزمن به عنوان رئیس هیئت مدیره و جرارد بی.لمبرت به عنوان رئیس شرکت شروع به کار کردند. لمبرت قراردادی بدون حقوق امضا کرد و از شرکت قول گرفت که در ازای افزایش ارزش سهام به میزان پنج دلار، به او سهام مالکیت اهدا شود. فروش بالای محصول جدید نیز ژیلت را از شرایط بحرانی نجات نداد. لمبرت در سال ۱۹۳۴ از سمت خود استعفا داد و جای خود را به ساموئل سی.استمپلمن داد که او نیز موفقیت آن‌چنانی به‌دست نیاورد. پس از آن در سال ۱۹۳۸، هیئت مدیره جوزف پی. اسپنگ جونیور را به سمت ریاست شرکت ژیلت منصوب کرد.حق تبلیغات مسابقات قرار دادند. از آن زمان تبلیغات در صنایع ورزشی، پای ثابت کمپین‌های ژیلت بوده‌اند.در زمان جنگ جهانی دوم، باز هم فروش محصولات ژیلت افزایش یافت و تقریبا تمام محصولات این شرکت به میدان‌های جنگ ارسال می‌شدند. آمار فروش بالا تا پس از پایان جنگ جهانی دوم ادامه داشت.ژیلت در سال‌های بعدی تا انتهای دهه‌ی ۱۹۶۰ به این استراتژی ادامه داد و بازارهای مختلف را آزمایش کرد. کارل گیلبرت در این زمان مدیر عامل ژیلت بود. محصولات متنوع آن‌ها مانند رنگ مو، عطرهای لاکچری، دستگاه‌های کوچک الکترونیکی مانند ساعت مچی، نتوانستند به موفقیت بزرگ دست پیدا کنند و در نتیجه، تنها حاشیه‌ی سود شرکت را کاهش دادند.این دوران با می‌کرد. در همین راستا در سال ۱۹۷۱، ژیلت دسته‌بندی کلی محصولات خود را به این صورت اعلام کرد: محصولات خودتراش امن، لوازم آرایشی و بهداشتی، لوازم مراقبت شخصی و نوشت‌افزارهای پیپر میت. زیگلر در میانه‌های دهه‌ی ۱۹۷۰ خود را بازنشسته کرد. در سال ۱۹۷۵ بود که پس از جلسه با چند مدیر مختلف، کولمن ام. ماکلر جایگزین زیگلر شد. او با ایده‌های بلندپروازانه‌ی سرمایه‌گذاری وارد دنیای تجارت شده بود. ماکلر سیاست‌های زیگلر در ارتباط با تنوع محصولات را بهبود بخشید. او تعدادی از شرکت‌های خریداری‌شده را که سود پایینی داشتند فروخت و در عوض روی شرکت‌ها و محصولات دیگر که سوددهی بالاتری داشتند تمرکز کرد. شرکت براون یکی از شرکت‌هایی بود که زیگلر در سال ۱۹۶۷ خریداری کرد و ماکلر با حفظ آن موافق بود. البته حفظ این شرکت نیز چالش‌هایی از جنس دعواهای حقوقی برای ژیلت به همراه داشت. بیک، برندی فرانسوی بود که سبک کاری و بازار هدفی مانند ژیلت داشت. این شرکت که ابتدا روی خودکار و فندک سرمایه‌گذاری کرده بود، در دهه‌ی ۱۹۶۰ وارد بازار آمریکا شد. اگرچه خودکار و فندک تنها ۱۵ درصد از سود ژیلت را تأمین می‌گردند؛ اما با ورود بیک، این شرکت احساس خطر کرد. بیک با تولید خودکارهای مرغوب‌تر و فندک‌های ارزان‌تر، ژیلت را در موقعیتی دشوار قرار داده بود. علاوه بر آن، برند فرانسوی با خرید شرکت امریکن سیفتی ریزر، ژیلت را در بازار خودتراش‌ها نیز تهدید می‌کرد. به هر حال رقابت این دو شرکت در طول دو دهه به اوج خود رسید و ژیلت با تمرکز روی کاهش قیمت و افزایش کیفیت، توانست تا حدودی در دهه‌ی ۱۹۸۰، حملات بیک را خنثی کند.که ژیلت به سودآوری بالایی دست یابد. آمار فروش بالا و شهرت بالای این برند، خریداران متعددی را برای تصاحب کردن این شرکت ترغیب کرد. در سال ۱۹۸۴، ژیلت بزرگ ترین شرکت تولیدکننده‌ی محصولات بهداشت دهان و دندان در آمریکای یعنی اورال-بی را به قیمت ۱۸۸.۵ میلیون دلار خریداری کرد. این خرید و ورود قدرتمندانه به بازار جدید، خریداران ژیلت را بیش از پیش به سمت این شرکت جذب کرد.رونالد او. پرلمن، مدیر شرکت Revlon, یکی از خریدارانی بود که با جدیت به دنبال تصاحب ژیلت بود. او قیمت ۴.۱ میلیارد دلار برابر با ۶۵ دلار برای هر سهم را برای خرید این شرکت پیشنهاد داد. پرلمن مجذوب شهرت بالای ژیلت در بازارهای بهداشتی شده و معتقد بود با ترکیب این شهرت با قدرت توزیع بالای شرکت رولون، می‌تواند انقلابی بزرگ در این صنعت ایجاد کند. به هر حال هیئت مدیره‌ی ژیلت چند بار پیشنهاد او را رد کردند. پیشنهادهای خرید، باعث شد که هیئت مدیره‌ی ژیلت تصمیم به ایجاد تغییرات متعدد در ساختار شرکت بگیرند. آن‌ها کادر مدیریت را کوچک‌تر کردند، شرکت‌های با سود پایین را فروختند و کارخانه‌های تولیدی را به مناطق ارزان‌تر منتقل کردند. با پایان موقتی چالش‌های تصاحب شرکت، تمرکز روی سودآورترین محصول ژیلت یعنی خودتراش‌ افزایش یافت. در سال ۱۹۸۹، سیتم خودتراش Sensor به بازار عرضه شد. در ساخت این خودتراش‌های از لیزر برای قراردادن تیغ‌ها روی فنرهای کوچک استفاده شده بود. فنرها باعث می‌شدند که تیغ‌ها به نسبت خمیدگی‌های بدن افراد حرکت کنند. توسعه‌ی این سیستم هزینه‌ای ۲۰۰ میلیون دلاری برای ژیلت داشت. هزینه‌ی کمپین‌های تبلیغاتی نیز در حدود ۱۰۰ میلیون بود. تیغ‌ سنسور با استقبال بالای مردم روبرو شد و در سال ۱۹۹۲، مدل زنانه‌ی آن‌ با نام لیدی سنسور نیز به بازار عرضه شد. در آن سال، فروش این محصولات به بیش از ۵۰۰ میلیون دلار رسید.عرضه کردند. مهم‌تر از همه، برند نوشت‌افزار پارکر بود که در سال ۱۹۹۳ به قیمت ۴۸۴ میلیون دلار به تصاحب ژیلت درآمد. خرید این برند و ترکیب آن با پیپر مت، ژیلت را به برترین تولیدکننده‌ی نوشت‌افزار در جهان تبدیل کرد.ژیلت در سال‌های بعدی محصولات معروف زیادی به بازار عرضه کرد. خودتراش سنسور اکسل، قهوه‌ساز فلیور سلکت با برند براون و مسواک ادونتیج برند اورال-بی، برخی از این محصولات بودند. عطش ژیلت برای ورود به بازارهای جدید هیچ‌گاه تمامی نداشت. آن‌ها بزرگ‌ترین خرید تاریخ خود را در سال ۱۹۹۶ انجام دادند و د سودآور این شرکت شد.